Atomun yolculuğu ana rahminden başlar önce.
Öyle görkemli öyle muştulu ki bebek gülüşleri…
Bilinmeyenin buğusu sancılı sabahlarda ilk doğum…
Ve ilkbahardır narin yumuk ellerin bebeğim…
Ve ilkbahardır narin yumuk ellerin bebeğim…
Her yaş
dönümünde,
Adınla
Bilirim ne kadar mutludur ilk annelik sancıları?
Yüreklerde çiçekler açtırır ilk bebek gülüşleri…
İlkyazda beyaz güvercinler uçurmak gibi sevgiler
sınırsızdır.
Eski lahitlerde aşk yazıtlarını okurken yüreğim,
Aklım dan
bile geçmiyordu adın bebeğim.
Şimdi büyüdün ağırlığınca insanlığın.
Artık yürüdüğün yollardan geçmiyorum.
oğanla doğacak,
Bilinmeyen şehirlerde bebek gülüşlü şiirler yazacağım
senin için.
Hatice Elveren Peköz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder