Önce ellerini gördüm
Çekinceli beyaz…
Nasıl da aydınlıktı yüzün
Mahcup dalgındın biraz.
Çözülüvermişti ellerin,
Bir resim çiziyordu gökyüzüne beyaz…
Ve en masumiyetinde bir yaz…
Sonra yüreğini gördüm,
O an ürperdim biraz.
Mevsim ise alabildiğine yaz...
Sevgi yağmurlarından üşüyordum biraz.
Sonra sözlerini duydum,
Ay ışığından beyaz...
Tepeden tırnağa ürperdim!
Dolaştı dilim diyemedim bir söz.
Önce gözlerini gördüm,
Ölüm ötesi uzak yıldız…
Kurşun olsa bir defa ölürdüm!
Oysa bin defa öldüm o yaz...
Hatice Elveren Peköz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder