Bir
doruklara, bir de engin denize sevdalıydı gül.
Yerdeki
yaprak,
Doruklarda
açan çiçek,
Çisil çisil
toprağa karışan yağmur damlaları,
Tek derdi
çiçek açmaksa gülün,
Hazan
mevsimindeki bülbül yapsın?
Baharın
coşkusu sarmışsa dört bir yanı,
Doruklarda
ışıyan kar tanesi,
Denizlerdeki
martı,
Toprağı
çatlatan tohum,
Yaşamamak ve
yaşatmaktan başka çıkarı olmayan yağmur,
Kader baştan
yazılmışsa,
Kahreden bu
ayrılığa nasıl karşı koysun gül?
Hatice
Elveren Peköz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder