Bir Mayıs Şarkısı

                                                  Mayıs. 2010-05-21

Eski mayıs akşamlarında mahalle çocuklarıyla yıldızlar,

Geceleri körebecilik oynardı ay ışığında.

Onlar mı, ben mi daha çok hayalciydim?

Hangimiz daha gerçekçi ve hangimiz yalan?

Oysa bir güneş doğardı karanlıkların üstüne billurdan mavi.

Baştan sona kanayan ve ıslanan gözyaşlarımızla yıkanırdı topraklar.

Yağmurlarda iç seslenişleri ve bir de iç çekişleri dinlerdik usuldan.

Sevgi kör yüreklerin duvarlarına çarpa çarpa gider ve gelir.

Çocuk neden çıkayım ki oyundan?

Hani ekin tarlalarıydık haziran akşamlarında.

İçimde milyonlarca çocuk el kol çırpa çırpa sokaklarda dolaşırken,

Dilimde eski bir mayıs şarkısı seni çağırır.

Güneş saçlı çocukların gülüşleri düşer aklıma birden.

Oysa köşe kapmaca, körebecilik oynamak istiyordum daha.

Tabi sen nereden bileceksin içimdeki güneş saçlı çocuğu.

Yüreğimde bir sevgisi büyür ki amansız.

Bir yanım gül bahçesi bir yanım ateşe dayalı.

Sevgisizlik eski bir yaradır hala.

Kör yüreklerin duvarlarına çarpa çarpa sürüp giderdi.

Ey yüreğimin mavi dingin denizlerindeki çocuk,

Ey kapanan kapılar açılıverin artık.

Artık biz, bin ölür bin diriliriz.

Uzak yollar dönüşü yüreğim bir hüzün buğusu,

Gelir ve gözlerime yerleşir.

O an, kör bir şiddeti aşamayan çocuklar düşer akılma.

Çocukların masun gülüşlerine tutunamam.

Onlar şiddet yapanın ellerinde ölümün kıyısına gider ve gelir.

Ah sen içimde kopan fırtınaları nereden bileceksin çocuk.

Yüzyıllar boyu temmuz sıcağında yanarken yüreklerimiz,

Biraz da buğday taneleri gibi ayrı tarlalarda çoğalırız.

Bilirim ki her çocuk yüreği bir orman büyüsü.

Annenin elleri sevgi sarmalıdır.

Gün kızıl şafaklara gebe ve ha doğdu ha doğacak.

O an çocuklar ağlarken dilsiz olur söyleyemem,

Hangi sözcüklerden başlarım bilmem?

İçimde bir mayıs şarkısı söylenir ki hala,

Kör yüreklerin duvarlarına çarpa çarpa gider ve gelir.

                Hatice Evlenen Peköz