Doğmak vardı yeni güne usulca
Tutkulu nehir gibi denize akmalı…
Acılarla örselenen ömrü
Coşkulu sellere bırakıverip,
Uçurumunun kıyısından geçmeli…
İsyan ateşiyle sarsılırken benliğim,
Hiç kimse sormamalı seni.
Sonra beklemedik bir zamanda,
Öyle beklemedik bir yol ayrımında,
Ellerinden hüküm giyip,
Kilitli kapılar ardına girmeli…
Doğmak vardı ellerine sessizce.
Ormanın tozlu yollarından geçip,
Sevenlerin yükselen çığlığıyla büyümeli
Ak sayfalara aşkı yazarken,
Derin uykusunda bir şehrin,
Tüm pencerelerini sana açmalı…
Ormanın tozlu yollarından geçip,
Sevenlerin yükselen çığlığıyla büyümeli
Ak sayfalara aşkı yazarken,
Derin uykusunda bir şehrin,
Tüm pencerelerini sana açmalı…
Yağan yağmurların ıslak serinliğinde yaşama doğmalı.
Sonra güzel gülleri derleyip,
Güneşin ilk ışıklarıyla yollara düşmeli.
Ve hiç kimse sormamalı beni.
Sonra beklemedik bir günde,
Öyle beklemedik bir yerde,
Gözlerinden hüküm giyip,
Yüreğinin kilitli kapısından girmeli
Sonra güzel gülleri derleyip,
Güneşin ilk ışıklarıyla yollara düşmeli.
Ve hiç kimse sormamalı beni.
Sonra beklemedik bir günde,
Öyle beklemedik bir yerde,
Gözlerinden hüküm giyip,
Yüreğinin kilitli kapısından girmeli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder